Soms doe ik maar wat. Dan vertrouw ik blind op mezelf en op mijn intuïtie en flik ik maar wat. Ongeacht wat anderen zeggen.  Als ze me vragen “zou je dat nu wel doen?” doe ik het zeker. Omdat ik nu beter aanvoel of iets ok is of niet. Ook wel omdat iets van binnen me influistert dat ik het best wel doe. Liefst vandaag nog want morgen zou het te laat kunnen zijn. Vraag me niet naar redenen. Vraag me niet waarom. Ik doe het gewoon. Niet om iets terug te krijgen of om op mooie blaadjes te komen maar gewoon omdat het juist zit. Zonder garanties te eisen of zekerheden te willen. Die krijg ik niet en verlang ze ook niet. Het meeste van de tijd kom ik niet bedrogen uit. Integendeel ik krijg zo veel terug. Dat krijg ik hier nooit uitgelegd.

Ik durf tegenwoordig meer op mijn zintuigen en mijn instinct te vertrouwen. Vroeger was dat lastiger. Toen mijn gedachten, emoties en gevoelens bezoedeld waren met gezelschap van vijfentwintig centiliter of drieëndertig. 

Zonder dat ik het in de mot had werd ik onzeker en kwam ik nooit tot actie. Ik zocht steeds naar excuses en uitvluchten om iets niet te doen. Uit gemakzucht of omdat ik niet zeker wist dat ik of mijn gevoel wel te vertrouwen was. Of uit angst wat “de anderen” er van zouden vinden. Of gewoon uit luiheid. Dat zal het wel meestal geweest zijn.

Perceptie van mensen kan je niet veranderen, anders is het geen perceptie maar een feit. Waarom zou ik daar wakker van liggen of me er door laten tegenhouden? 

Sinds ik het zo aanpak, kom ik op vele plaatsen. Op plekjes waar ik vroeger nooit zou zijn gekomen. Ik ontmoette al zoveel interessante mensen die anders nooit op mijn pad zouden zijn verschenen. Ik mocht al zo dikwijls naar leuke, spannende of ongeloofelijke verhalen luisteren. Naar grappige praatjes, stories of levensverhalen die ik anders nooit zou horen. 

Gisteren nog mocht ik helemaal onverwacht te gast zijn op een verjaardagsfeestje. Van een oude bekende. Een geest uit het verleden met een persoonlijk verhaal. Ik maakte met veel plezier tijd en had er nog veel langer willen blijven maar er stonden alweer anderen te wachten. Met hun wekelijks verhaal. Die mocht ik ook niet missen.

Door gedreven dingen te doen die ik graag doe, val ik op. Ik spring er ongevraagd of ongewild mee in de kijker. Ik voel me er goed door en door mezelf goed voelen, zijn anderen voor hetzelfde geld ook op hun gemak. Win win!

Als ik mezelf niet had veranderd. Als ik niet voor mezelf had gekozen zou ik nooit ondekt hebben dat spoken uit het verleden soms 3 prachtige dochters uit hun werkmansbroek kunnen schudden. Dat levenswandels soms zo gelijkaardig verlopen. Of dat een vrouw van 53 er soms net zo oud kan uitzien als de drie dochters die ze gebaard heeft. Al zal dat zeker aan die neuspiercings gelegen hebben of aan al die oestrgeengiechels die onophoudelijk door de huiskamer galmden.

Dat het goed was. Het mag gezegd en geschreven worden.