Twijfel

 

In de verte luidt de kerkklok. Geconcentreerd tel ik de slagen. Tien, elf, twaalf middernacht. Tenzij ik mis telde. Dan was het maar elf uur. Tien kon niet want ik miste toch geen twee slagen? Ik ben niet zeker. Klokslag twaalf was het want een uur later klinkt maar één slag.

Harde regenvlagen beuken tegen het dakraam en zorgen voor een vreemd ritmisch getik dat voor een beangstigende rust zorgt. Alsof er onheil op komst is. De noorderwind fluit gierend door de dakpannen en doet de luiken van de ramen op de benedenverdieping rammelen in hun hengsels.

“Zinnen zijn maar zelden zo briljant als gedachten”. Verwachtingen over hoe ik het bedoel zijn net zo verraderlijk als valse beloften. Ze komen niet uit. Net als de onrustige nacht spookt het in mijn hoofd. Zal het goed genoeg zijn? Ben ik op de goede weg of heb ik de bal helemaal mis geslagen? Ik weet wel dat een zin geen onnodige woorden moet bevatten en een paragraaf geen onnodige zinnen. Net zoals een tekening geen overbodige details en een computer geen nutteloze onderdelen hoeft. Ik moet opnieuw schrappen om de essentie te benadrukken. De boodschap moet strak en uitgekleed zijn zodat alleen de pointe rest. Dan is het duidelijk en veilig.

Niet? Of spreekt het verhaal toch meer tot de verbeelding als het breed uitgesponnen wordt met beeld, geur en kleur? Als het ietwat klef en melig in elkaar geschreven is. Doorregen met emoties en naakt op de straatstenen. Kwetsbaar bloot en langdradig gedetailleerd zodat ik genadeloos kan neergesabeld worden met mijn openhartigheid. En dan word even onrustig als de nacht want ik krijg het echt Spaans benauwd van kritiek. Omdat die nu een maal langer op mijn huid plakt dan een pluim. Ik ben zeker gevoeliger voor een veeg uit de pan ben dan voor een schouderklopje, zelfs al krijg ik er soms meer van.

Twijfel en trots wisselen elkaar af tijdens die nacht tot ’s morgens.  Tot wanneer ik ongevraagd bevrijdende woorden hoor. Je mag fier zijn op je boekje hoor. Je hebt het toch maar gedaan. Sommige pluimen blijven precies toch wel plakken.